W skład systemu notowań ciągłych wchodzą instrumenty tj.: akcje spółek posiadające wysoką płynność, akcje nowych spółek wchodzących na rynek podstawowy, akcje zakwalifikowane do segmentów Plus oraz Prim, inne akcje o wystarczającej płynności, prawa pierwszeństwa z obligacji, obligacje, certyfikaty inwestycyjne, prawa poboru z akcji notowanych w tym systemie, prawa do akcji (PDA), będące notowane w tym systemie, wszelkie instrumenty pochodne. W trakcie notowań ciągłych cena na każdy notowany instrument zmienia się kilka razy. Do transakcji dochodzi wtedy, gdy złożone przez inwestora zlecenie trafia na odpowiadające jego warunkom zlecenie z drugiej strony rynku. Przed rozpoczęciem sesji, w określonych godzinach dla kontraktów terminowych, jednostek indeksowych i opcji inwestorzy składają zlecenia na otwarcie notowań ciągłych. W tym czasie nie zawiera się żadnych transakcji. Następnie określa się kurs otwarcia notowań ciągłych, po którym następuje faza notowań ciągłych. W tym momencie kupujący i sprzedający składają zlecenia, które po przekazaniu na giełdę są na bieżąco realizowane lub też trafiają do arkusza zleceń. Zlecenia znajdujące się w arkuszu czekają na pojawienie się przeciwstawnych zleceń o odpowiedniej cenie, umożliwiających dokonanie transakcji. W notowaniach ciągłych również obowiązują dwa priorytety: ceny i czasu. W trakcie notowań ciągłych może się zdarzyć sytuacja, nazywana równoważeniem rynku. Sytuacja taka może mieć miejsce, gdy złożone zlecenie, doprowadziłoby do zawarcia transakcji po kursie wykraczającym poza dopuszczalne widełki lub gdy złożone zlecenie „po każdej cenie” nie może zostać zrealizowane całościowo.