Certyfikaty inwestycyjne stanowią pewien rodzaj odpowiednika jednostek uczestnictwa funduszy otwartych dla zamkniętych funduszy inwestycyjnych. Certyfikaty są niepodzielne, nie można nabyć ich w połowie. Na rynku funkcjonuje ustalona ilość jednostek uczestnictwa. Z tego też powodu przez większość czasu nie można kupić „nowych” certyfikatów (wyłączając Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych). W posiadanie certyfikatu można wejść tylko przez odkupienie ich od kogoś. Jednak, co jakiś czas pojawiają się nowe emisje, podczas których można nabyć „nowe” certyfikaty. Co jakiś czas emitent certyfikatów decyduje się na kolejną emisję, której częstotliwość zależy od konkretnego funduszu. Fundusz otrzymujący dobre wyniki, będzie ustalał częstsze emisje. Cenę emisyjną „nowych” certyfikatów zależy od wyceny certyfikatów obecnych na rynku przed emisją. Cena „nowych” certyfikatów nie może być niższa, niż cena certyfikatów już obecnych na rynku. Do ceny certyfikatów należy doliczyć także opłatę za zakup. Istnieje możliwość obrotu certyfikatami inwestycyjnymi np. na giełdzie. Certyfikaty można nabyć u emitenta podczas emisji (rynek pierwotny) lub odkupić je od osoby posiadającej certyfikaty np. za pośrednictwem GPW (rynek wtórny). Dokonując transakcji na rynku pierwotnym należy w odpowiednim terminie złożyć zlecenie u emitenta. Kupując certyfikaty za pośrednictwem GPW należy zrobić to przez rachunek maklerski.